Op 6 juni 2019 werd adjudant Koevoets op de KMS in Ermelo de nestel omgehangen door Luitenant-generaal Beulen. Het werd hiermee de zesde Landmachtadjudant.
Ad Koevoets is geboren op 25 mei 1963 te Brunssum. Hij start 4 januari 1982 op de Koninklijke Militaire School (KMS) in Weert en aansluitend gaat hij 15 maanden naar het Opleidingscentrum Infanterie in Harderwijk. Bij 17 Pantserinfanteriebataljon begint hij een klein jaar als instructeur/groepscommandant en groeit door tot pelotonssergeant. Juli ’88 gaat hij naar het Korps Commandotroepen (KCT) en na het behalen van zijn groene baret (lichting 88-4) wordt hij instructeur. Hij doceert de ‘Pantserstorm & Gevechtscursus’, een oefening voor dienstplichtige infanteristen en KMS/KMA-cursisten van 2 weken onder verzwaarde omstandigheden. In 1992 volgt de Dispatcher-opleiding van 7 maanden in Schaffen (België) en daarna begeleidt Koevoets als ‘Instructeur Parachutespringen’ leerlingen bij automaat- en vrijevalspringen. In zijn werk als Plaatsvervangend Hoofd Operationele Personeelszaken wordt Koevoets bevorderd tot sergeant-majoor. Daarna begint hij aan wat hij zelf zijn ‘mooiste functie tot dan toe’ noemt: compagnie sergeant-majoor (CSM) van 108 Commandotroepencompagnie. Een uitzending naar Bosnië-Herzegovina volgt. Hij is daar National Liaison Officer in de Multi National Division (MND-SW) en verantwoordelijk voor de Joint Commision Observers van het KCT in Bugojno. Een belangrijk leerjaar beleeft Koevoets in ’92-’93 aan de United States Sergeant Major Academy (USASMA). In zijn Class 53 wordt hij gekozen tot de top 10% en hij verdient de USASMA International Leadership Award. Terug in Nederland en bevorderd tot adjudant gaat hij aan de slag bij de KMS als instructeur secundaire vorming (SV). In augustus 1994 wordt hij voor ruim een half jaar naar Irak uitgezonden als onderofficier naast de commandant (Genmaj Hilderink ) voor de NATO Training Implementation Mission. Hij is verantwoordelijk voor de Iraakse (onder)officiers opleidingen en traint de Irakezen onder operationele omstandigheden. Hiervoor krijgt hij de US Amy Recommandation Medal. Koevoets wordt in 2005 bevordert tot stafadjudant en is meer dan een jaar waarnemend hoofdinstructeur op de KMS. Hij zet internationale cursussen op voor de PfP landen in het Zwitserse Luzern, en in het Duitse Oberammergau voor de NAVO-landen. Daarna is hij drie jaar OTC Adjudant bij OTCMAN. In die tijd gaat hij ook een half jaar naar Afghanistan als TFU-adjudant van de Redeployment Task Force (RDTF). Daarnaast is hij ook verantwoordelijk voor het ceremonieel tijdens bezoeken van o.a. de minister en de nabestaandenreis.
In 2011 gaat een lang gekoesterde wens in vervulling en mag hij bij het KCT de functie van Korpsadjudant vervullen. Koevoets noemt dit een erebaan en mag 24/7 zijn inzetbaarheid laten zien. Een hectische baan waarbij hij iedere seconde geniet van de dynamiek van het Opleidings- en Trainingsveld en de vele werkbezoeken aan (inter)nationale oefeningen, missies en geheime operaties.
In zijn volgende functie als KMS-adjudant maakt hij twee ingrijpende reorganisaties mee. De uitdaging zit erin dat het Opleidingscentrum voor Initiële Opleidingen wordt opgeheven en de KMS het aantal functies moet halveren. Daarnaast verhuist de KMS van Weert naar Ermelo en wordt de initiële opleiding inhoudelijk vernieuwd.
Tenslotte vervult hij vanaf januari 2016 twee functies op Staf CLAS, kort bij Directie Training & Operaties en drie jaar bij de Directie Personeel & Organisatie (DP&O). In die laatste baan heeft hij een brugfunctie tussen de Directie P&O, de werkvloer en de Landmachtadjudant. In juni 2019 wordt hij zelf Landmachtadjudant.
Op woensdag 16 juni 2021 staat op het intranet:
Vanmorgen, 16 juni, is Ad Koevoets geeerd door geinaugereerd te worden voor de International Student Hall of Fame (IHOF) op het Noncommisioned Officer Leadership Centre of Excellence (NCOLCOE, voormalig USASMA) te Fort Bliss, El Paso, Texas, USA.
Deze eervolle vermelding en een plek in de hal van het gebouw is een bijzonder moment voor Ad Koevoets. Als een student welke geslaagd is op de Sergeants Major Course een positie krijgt als landmachtadjudant kan hij door het betreffende COCOM worden voorgedragen voor de IHOF. Ad Koevoets is vorig jaar door de CSM van EUCOM voorgedragen voor deze eer. Ivm COVID is de ceremonie toen virtueel gehouden en hebben we verzocht of hij voor Ad Koevoets een jaar kon worden uitgesteld. Helaas was het ook dit jaar niet mogelijk om aanwezig te zijn en werd de ceremonie wederom virtueel gehouden. Helaas (erg slordig) is er vanuit NCOLCOE slecht gecommuniceerd en hebben ze Ad Koevoets niet ingelicht. Hierdoor heeft hij geen video met een boodschap kunnen maken om tijdens de ceremonie te laten zien. Sterker nog, we kwamen er deze week pas achter dat hij dit jaar werd geïnaugureerd. Om deze bijzondere happening en eer van Ad Koevoets niet ongemerkt voorbij te laten gaan wil ik jullie op de hoogte brengen zodat jullie Ad Koevoets kunnen feliciteren. In de bijgevoegde link kun je de ceremonie terug kijken (mits je op facebook kunt).
Ad is de derde Nederlandse onderofficier die deze eervolle vermelding heeft op het NCOLCOE. Zijn voorgangers zijn: Willem Tanis (2006) en Andre Odekirchen (2011).
Interview 16 mei 2023
We ontmoeten de Landmachtadjudant Ad Koevoets op de Kromhoud kazerne in Utrecht op 16 mei 2023. Het gesprek staat in het kader van zijn naderende afscheid i.v.m. zijn functieoverdracht.
Hoe staat de Landmachtadjudant tegenover zijn naderende afscheid?
“Iedere Landmachtadjudant, en pak ze allemaal maar; Willem Tanis, Arend Brinkman, Theo Witlox, Andre Odenkirchen, Peer Donkers en ik, zit samen met Commandant Landstrijdkrachten in een Commandteam en samen sta je voor een missie. Je bent nooit klaar met je to-do-lijstje, maar er komt een moment van overdragen. Heeft dat dan met de houdbaarheidsdatum van Ad Koevoets te maken? Nee hoor, je blijft net zo enthousiast, maar ik geloof wel dat met de komende veranderingen het goed is dat er op een gegeven moment nieuwe mensen komen. Als je er net als ik bijna 42 jaar in zit, heb je alles wel een paar keer voorbij zien komen. Ook in de vier jaar als Landmachtadjudant denk je soms, daar gaan we weer..…..
De mensen die in je omgeving zitten of daar nieuw in komen hebben het recht om frank en vrij te denken over allerlei problematieken. Maar ik weet bij sommige problemen, dat gaat niet lukken en dat voorspellend vermogen tempert het enthousiasme. Is dat dan de zuurgraad? Nee nogmaals, ik ben nog steeds net zo enthousiast als op mijn eerste dag op 9 juni 2019, maar ik denk dat het goed is als andere mensen dan deze prachtige functie overnemen. Zoals Cees Bielander nu, die gaat net weer iets andere accenten leggen en heeft ook andere ideeën. Met alle nieuwe ontwikkelingen bij CLAS en nieuwe uitdagingen die er gaan komen qua personeelsbezetting, onderofficierstekorten en noem alles maar op, om daar dan met een frisse blik naar te kijken is het goed om het stokje over te dragen”.
Wat zijn de zaken die Ad in zijn periode heeft bereikt of waar is hij mee bezig geweest?
“In zijn algemeenheid zijn er twee hele grote blokken geweest afgelopen vier jaar; COVID en de oorlog in Oekraïne.
Ik zat goed en wel op functie totdat na 3/4 jaar COVID uitbrak en dat heeft echt wel zijn impact gehad op de gehele Landmacht. Eenheden konden veel minder oefenen, maar missies, inzet en voorbereiden op missies moesten wel gewoon doorgaan, evenals de vele initiële- of essentiële opleidingen en trainingen. In tegenstelling tot de rest van Nederland, zaten we als KL niet thuis, wij werkten met de nodige maatregelen, ook hier in Utrecht, gewoon door. Je kunt immers geen Landmachtadjudant zijn via MS Teams. Ik heb steeds mijn werkbezoeken gedaan, o.a. bij de ziekenhuizen waar we ingezet werden, niet alleen aan bed maar ook in de landelijke crisis centra hebben we ondersteund. Tevens bezocht ik alle eenheden die, weliswaar met gepaste maatregelen, ook doorgingen met opleiden en trainen, terwijl de rest van Nederland thuis zat. Dat roept terecht vragen op bij onze mensen. Je kijkt dan of het veilig gebeurt en of we nog met aanvaardbare risico’s konden doorgaan en dan is je rol meer dan toepasselijk want er was best wel koudwatervrees over besmettingen enz. Toen de COVID periode bijna ten einde was brak 24 februari 2022 de oorlog in Oekraïne uit. En dat heeft ook weer een behoorlijke impact gehad. Spullen leveren terwijl we zelf tekorten hebben, denk bijvoorbeeld aan munitie. Maar ook de vele sleutel uren aan materieel wat we aan Oekraïne leverden wat weer ten koste ging van eigen inzetbaarheid. Zijn we zelf nog in staat om het grootschalig conflict te voeren of moeten onze opleidingen ook aangepast worden? Andere dossiers zijn de personeelstekorten geweest waarbij ik mij focus op met name de onderofficieren en manschappen. Door mijn buitenlandse ervaring, hetzij op missie of in Amerika en internationale contacten met Landmacht adjudanten van ander landen zag ik hoe zij met argusogen keken naar hoe wij onze onderofficieren opleiden. En wat zij met name verbijsterend vinden is dat wij ook direct vanuit de burgermaatschappij onderofficier aanmaken. En ja daar zijn voor- en nadelen aan om dat zo te doen maar iedereen keek daar toch wel van op. Sterker nog ik denk dat wij internationaal, ik zeg niet de beste zijn, maar meespelen op Champions League niveau. Echter in het internationale werkveld zag ik dit niet terug in de opleidingen dus ik heb allerlei landen uitgenodigd bij ons langs te komen. Vele landen zoals Noorwegen, Zweden, België, Luxemburg, Zwitserland maar ook Engeland hebben gekeken hoe wij dat op onze bakermat de KMS doen. Zij zijn dan met name jaloers op onze doorlopende leerlijn, het blijvend investeren in de onderofficier van startende sergeant tot en met adjudant (Education Permanente) door om de zoveel jaar terug te keren naar de KMS voor een aanvullende carrière cursus. Als gevolg van deze contacten ben ik aan de slag gegaan en heb ik de internationale secundaire vorming INNC (International Netherlands NCO Course) laten maken. Het effect dat ik wilde bereiken is dat de Nederlandse onderofficier internationale ervaring op doet maar zelf ook trotser wordt op wat je kent, kunt en bent als Nederlandse onderofficier. Deze cursus duurt in totaal 8 weken, waarvan 5 weken de Nederlanders een ‘stoomcursus’ reguliere SV volgen. Aansluitend gaan ze 3 weken samen met de internationale partners (in buddyparen met een buitenlandse collega) internationale ervaring opdoen in de INNC cursus. Deze cursus is nu 5 x gegeven en ik hoop dat de deelnemende landen dit gaan kopiëren zodat er in de toekomst een exchange programma kan ontstaan tussen de deelnemende landen”. Vooral dat internationale veld is voor mij een topic geweest. Ik heb ook wat buitenlandse plaatsingen kunnen realiseren voor onze (staf)adjudanten. Een voorbeeld is dat er in Litouwen bij de Enhanced Forward Presence eenheid nu een vaste stafadjudant naast de Duitse commandant is gerealiseerd en in Amerika een onderofficier geplaatst is op een exchange functie bij het kenniscentrum Manoeuvre”.
In de periode dat Ad Koevoets Landmachtadjudant geweest is, is er ook een hernieuwde beleidsvisie tot stand gekomen. Wat was de input van Koevoets?
“In deze beleidsvisie is opnieuw duidelijk omschreven wat de rol en positie is van de onderofficier, van startende sergeant tot en met (staf)adjudant. Wat ik met name wilde bereiken is helder te krijgen wat zijn nu de taken als het gaat over bewaken, begeleiden, coördineren, adviseren, detectie & selectie en traditiehandhaving. Als dit helder is kan de vraag komen wat kan ik in mijn functie of rol betekenen voor collegae onderofficier en commandanten. Ik wilde af van het wij-zij, maar meer samen kijken om zo teams/ eenheden sterker te maken, van commandant tot en met de werkvloer”.
De focus van Koevoets lag vooral bij de contacten met de werkvloer. Hij geeft aan tussen de 175- 200 werkbezoeken te hebben gedaan. Dat was bij buitenlandse missies en de operationele- en opleidingseenheden. Wat kreeg hij terug?
“Wat ik terug hoorde van de werkbezoeken? De adjudant draait er niet omheen. Het is niet altijd leuk en het was niet altijd wat we wilde horen maar hij was wel duidelijk. We snappen nu pas hoe de vork in de steel zit, en waarom beslissingen genomen zijn. Ik hoorde ook dat ik benaderbaar was met oog voor de mens, dat is ook de kracht van onze Landmacht.”
Moet een Landmachtadjudant echt iemand zijn die aan het einde van zijn carrière zit en dus de hele pyramide doorlopen heeft?
“ Ik heb de vraag wel eens gehad, waarom we geen Landmachtadjudant kunnen aanmaken van 35 of 40 jaar. Dat kan, maar dan mis je wel een hoop (werk)ervaring op de verschillende niveaus en je netwerk is nog niet zo uitgebreid. Als je jong bent denk je misschien wat meer zwart wit, maar naar mate je ouder bent ga je meer oog krijgen voor de tussenliggende grijstinten. Je weet hoe het er op het ‘Plein’ aan toe gaat, hoe er bij staf CLAS naar gekeken wordt en wat er op de werkvloer leeft. Je hebt zelf in al die lagen gemanoeuvreerd, en je weet dat ieder niveau ( van compagnie tot en met brigade of Staf CLAS) zijn eigen dynamiek en belangen heeft. Mooie is dat je die werelden bijeen kunt brengen en kunt adviseren of juist informeren. Belangrijkste voor mij is om met name op de werkvloer te horen wat er daadwerkelijk speelt, en bij vragen uitleggen wat de achtergronden van beslissingen zijn geweest”.
Ad geeft aan als Landmachtadjudant een super mooie tijd gehad te hebben, een drukke periode maar wel met heel veel mooie momenten.
Nieuwe landmachtadjudant Koevoets Onderofficier juli-aug 2019